Start

Teksty

Słownik

Ogromny głosie

Ogromny głosie, smutna nuta jego,
Która wynika z ognia czyśćcowego,
Tak dusze smutne w czyśćcu narzekają,
Które zostają.

Każdy śmiertelny co się na świat rodzi,
Umierać musi, a dusza odchodzi,
Ale nie wiemy gdzie się obróciła,
Dokąd trafiła.

Wszystkie bogactwa tutaj pozostaną,
Komu innemu w ręce się dostaną,
Nic tam nie weźmie dusza w drogę sobie,
Gdy ciało w grobie.

Które już wkrótce w ziemię się obróci,
Dusza zaś w czyśćcu żałosną pieśń nuci,
Śmierć naznaczona od Boga każdemu,
Człeku nędznemu.

Niech monarchowie miasta swe budują,
Niech je murami zewsząd ocyrklują,
Za nic u śmierci mury i parkany,
I mocne ściany.

Idzie we świetle przez pańskie pałace,
Drzwi nie odmyka ani też kołacze,
Nabawi tylko smutku i żałości,
Gdzie się zagości.

Niechaj postawią zamki niezdobyte,
Niechaj fortece stawią znamienite,
Śmierć złotem miesza marmurowe gmachy,
I złote dachy.

Czasu pewnego nie powie nikomu,
Ani we dworze ani w prostym domu,
Idzie przez wartę choć i żołnierz stoi,
Nic się nie boi.

Śmierć w ogniu w morzu na powietrzu złowi,
Trudno przed śmiercią skryć się człowiekowi,
Wszędy cię porwie do grobu powlecze, |
Nędzny człowiecze. | x2

(kategorie: polskie, dziadowskie)

Data ostatniej modyfikacji: 29.09.2010, 23:03