Start

Teksty

Słownik

Na dunaj Nastuś rano po wodę

Na dunaj Nastuś rano po wodę, na dunaj,

Na dunaj Nastuś rano po wodę, na dunaj

I to ze dwoma wiaderejkoma, na dunaj,

Na dunaj Nastuś...

Zaczerpnęła, wianek opuściła na dunaj.
A sama poszła krajem-dunajem, na dunaj.

Napotkała se trzy rybołowy, na dunaj.
a moi mili łówcie mój wionek, na dunaj.

Już my cię Nastusiu wydunajowali, na dunaj.
na te zapusty kawalira dali, na dunaj.

(kategorie: polskie, lubelskie, obrzędowe, kolędy)
https://www.youtube.com/watch?v=v2RyEX6khn4

Data ostatniej modyfikacji: 17.09.2019, 21:04